HER KUNDI SO NÓGV

Her kundi so nógv staðið. Sum t.d. eg drekki kaffi og sólin skínur. Men kann tað ikki gera tað sama, um eg t.d. drekki kaffi og sólin skínur? Annars fekk eg mær ein fiktivan drekkamunn og ein autofiktivan breyðbita við ósoltnum osti. Í gjár sá eg ein músváka, men tað geri eg hvønn dag. Verri við smáfugli sum ketturnar drepa og styggja. Eg havi fingið nýggja mottu uttan fyri úthurðina og eg svørji, at um ketturnar eisini skíta á hana, fari eg at skíta á motturnar hjá kattagrannunum. Og teir eru nógvir, so tað verður stórskíting. Tað eru tvær milliardir bilar í verðini í ár 2050 og tá eigi eg heldur ongan av teimum. Eg dugi ikki at lurta eftir fólki sum eiga bil og samstundis øtast um globalu upphitinga. Tey gevast kortini ikki við at upphita bilin og tað globala. Og teirra ússaligu umbering: men mann má hava bil! Guð má mann ei, mann má hava súkklu! Mær dámar so væl tá tað regnar, tí so fáa tey vaksnu øl og børnini sodavatn. Soleiðis ber eisini til ikki at siga tað, tí vatnið smakkar best og at anda ta frísku luftina er tann besti rúsurin tú kanst fáa, skal eg heilsa frá einum sum hevur roynt eitt sindur av hvørjum. Børnini spæla fótbólt uttanfyri og tað er gott so leingi tað er eitt stuttligt spæl. Tá teir alvorligu líkhanarnir koma uppí spælið við pengum, tá er tað ikki spæl longur, men reinur fananskapur. Nú er drekkamuðurin drukkin og er ikki muður longur. Og sólin er farin aftur um eitt ljósagrátt skýggj. Tað hevði eg eisini roknað við, tá eg hugdi upp í luftina í morgun. Einki er óvartilsi longur, og tað kemur heldur ikki óvart á meg, at tað minnir um eitt yvirraskilsi sum fyrr er komið á okkum.







-