teir sum merkja
markið og kenna tað sum um
teir ongar kenslur hava
so teir køva náttargalan
við spræni frá uppblástum varrum
men einki hoyrist um tær
sum ikki sveiggja lurkin
td eina nátt
sum hina náttina
tá vit øll hildu
at vit sótu í einum seinnaparti
og drukku kaffi
og tingaðust um
hvat vit skuldu gera við dúgvurnar
og teirra kurrandi skvetting undir loftinum
so tey sum ikki brúktu mjólk útí
hildu at tey gjørdu tað
og í somu løtu
komu svartklæddar lurkasveiggjarinnur
upp úr gólvinum
og slóu frá hond
við ímyndaðum lurkum
og einki hjálpti
at vit lótu sum náttargalin
tí tær kendu hann líka illa
sum tær kendu okkum
*
