torsdag den 20. november 2014

BÓKADAGAR


á veg at vitja
ein starvsfelaga
sum býr í eini lágari lon
við øllum sínum bókum

fari framvið einum longum barrdiski
á eini gøtu við tekju omaná
aftan fyri diskin stendur ein prúð kona
hon er nektað oman fyri beltið
og hevur stór hangandi bróst

hon spyr meg
um eg ikki havi hug á onkrum
og eg svari at eg ongar pengar eigi

so sigur hon
at tað bíligasta 
er at sleppa at súgva og sleikja hennara bróst
og um eg eri smæðin
so er eitt rúm aftan fyri barrina

svari at eg eigi ongar pengar
sum eisini er rætt
eg vil heldur ikki særa hana
og siga at eg ongan hug havi
tí tað er eisini rætt

og so fari eg inn í ta lágu lonina
sum ikki longur er ein lág lon
men eini hús við fleiri hæddum
tí har eru nógv fleiri bøkur inni
enn tað kunnu rúmast í eini lágari lon



droymt fyrranáttina
tað sum síðani hendi 
var so mikið grovt og fúlt
at eg var bæði forargaður og skelkaður
tá eg vaknaði
og vil ikki skriva tað niður
tí so forargi eg onkran annan
sum fer at gera mær ónáðir
í onkrum øðrum dreymi







.

søndag den 16. november 2014

TÍÐINDASKIRV



Bert nøkur fá orð, nú eg í tíðindaskrivi eri lagdur undir at ikki vilja verða tilnevndur Norðurlandavirðislønina í bókmentum.

At tað stendur á kolofonsíðuna í nýggju skaldsøgum mínum "RUSTUR SUM VIÐUR OG VINDUR" at henda bókin má ikki tilnevnast, er rætt. Men har stendur einki um nakra virðisløn.

Eg havi altíð skilt orðið "tilnevna" so, at tú nevnir nakað, sum longu hevur eitt navn, okkurt annað. Frammanundan hesa bókina havi eg ma. eisini skrivað tríggjar skaldsøgur: Reglur, Sót og søgn og Útvølir, sum av nógvum ikki verða nevndar skaldsøgur, men yrkingasøvn. Td. hava bókahandlar og onnur flokkað bókina undir yrkingasøvn (kanska tí yrkingar eisini eru í skaldsøgunum, men tað er tað í so nógvum skaldsøgum, eg havi lisið). Ja sjálvt forlag mítt hevur á heimasíðu síni ms.fo koyrt Útvølir inn undir yrkingasøvnini. 

Og tað er hetta eg vil leggja stóran dent á, við at skriva at bókin ikki má tinevnast, at hon er skaldsøgur og ikki eitt yrkingasavn! AT HON IKKI SKAL NEVNAST ANNAÐ ENN TAÐ HON ER.

Nú fer helst onkur á føroysku rættvísisstavsetingini, sum vanligt sum ketta upp úr høvdatrogi, at leggja tað út sum onkur móðurmálsorðabók sigur um orðið "tilnevna", ella tey fara í Sprotan sum er so populerur millum málsligar populistar (Sjálvur havi eg aldrin verið har inni og eri als ikki sprotskur), og teirra týdningur er sjálvandi tann, sum ómusikalsku paragrafríðararnir (reiðfólkini) sum eru fødd við ongum estetiskum sansi og er valdandi meiriluti í málráðnum, sigur at tað er.

At nominera og at vera í uppskoti er sgu nakað heilt annað.

Um tit meina tað eg sigi, kæru lesarar.

Annars er bókin í trimum sporum, onkur hevði sagt rásum, men orðið er ikki so gott um lesarin er hæddaræddur.

Hetta eru sporini:

Rustur  *

Viður   #

Vindur  ><

Rusturin er eitt kór av røddum. Viðurin er tann viðurin skaldið býr ímillum (og tað býr als ikki í Keypmannahavn sum tíðindaskrivarin heldur, men úti millum trøini langt burtur frá nøkrum býi) og til seinast er tað Vindurin sum snýr seg um Móðir Føroyar og eitt sindur um son hennara Martin.

Skal ikki skera meir út í papp ("Tað var ikki gamalt at skera í papp; tey gomlu skóru torv ella flak, aldrin papp!")

Men talan er um føroyska samtíðarskaldsøgu.

Ikki sannheit? 


PS Gevið gætur: hann hevur einki sagt um hann vil nominerast ella ikki.






.


torsdag den 13. november 2014

EINI GÓÐ OG EINI RING TÍÐINDI



Fyrst tey góðu tíðindini:

Ein heilt óvanliga óvanlig bók var útgivin í dag.


Og so tey ringu tíðindini:

Eg havi skrivað hana.












.













.

lørdag den 1. november 2014

EYGNARLEYSUR SKIPARI SKRIVAR KVØÐU TIL KONU SÍNA





tí fkd lo akdf pvcx vkfdjoe kdfdoeref. dkdioli  dkdid sdfdfsdfdf  opa ri´ð
dfkdfdjjeieeiopaf  ji opleoe  sdkilonrmt ogps afdfd ke ði sium núttinm breyt sdfferi

dfdjks jdfslksjefaiofdkasf kio lsos ds d fie qåw fðd dfdfiee ðs dfdkqrfoqwdsff
dkjdi fsosfd k dsfdie ewfidsf aaejmf fksdf efi dffoie qfifda aeiof fdfmfq qfidf 

fdfaopef efifmqkjf  oqjefief oqfjqef  rfiemfe  firfmqr qeioqf rqifqef qrpizdna
kmfqmgvrvfqio q ekjoffkqejeq qpqjerierme  vkviadsfoqf  kerqforfjqn kfori

mqioiqfmq  qfijqfioqer qrfgiorfeq0j3mbr orð fijqfo34 ffeqf f tú afodfd g eruqf q
mkfsadfa very aog dund sfdkfdf so wieortire weiter ði og so very sidfd s dfforð

nsfdndf aidsa  dsfksfndsf sdfoi lkjsfdsam fdsor frirqew sadoadsff asdi dsfksadf a
mfdsfdposf orð asdfdfas9ormkf ðrot fkasfadsfiasen  fulnað mfkdsafieqw oqerfårð

mfdask  adsfjkdfapon vfdvask fv asd faskfmfa kmadsfan faofnf ekfanfiadsnf afko
lmerofqfm qefoiirår fkfnasfm erjvapvn jkefoefpo erefmef  vðepe dffasd asdfk v

mafasdf iqerofre qefiqqgnreq erwnvcp orðsdaf afkadsfpoqffðn  03030jv  fd kdfoef
aasdfmf nufe dfofn krankenhaus  dkfierne forð fsadfdfdsfdsa orð schcwestee roð

llkfasa sdfdasfsdfe aff afkofai q frefefo  fkasmfadsomf fifjqi erf rf fi qf qi  hokk 
kdfime  dkdfienj  fårop  ffdkde dkfdasmqkq ciddf df  quier  vkfdfdom ei zpaodm vdpr 

dfdsfowwepgnt903 fv? dfmadifenv voir safkerier  dfkfieffsinf eijsfief idfienfidff
ajkdfdfasdkfdksdfdfdanasdfdaskfasdnfdsalfdmdf owpiflvvøvmcdwu vidfdoedw

lorprå jdfkdfoe dfsðeie dvdoe v orð dksdfdoe v ds k  abbasysti dfidemef o fdke 
kúlukukku dsdf fie dsfifnew rey v vodk  a ldmfdfe f ksdss súgv dfidf f eeðrrorð adf

kdfs df dfdkdfiee djdieowpwfv fkdfdoe aa<å< zldiff fif ussalig aoaoa fndfdfie irorop
åp dsa fdsfdjie f dfjreiefnf kdsiefef  03m2323 fdsfa9ernfm fkafdfoenmgvpfan  jkdfdkfdårpð

air vmfiodsf dkengia dsjadsfiefnq f dfkfj f fikvfnq3  vvodfnf qer enerf  krmrfq verferf 
fererfer  qeofj erirepwene 023nb opkf  fmref frekerfo3f b ofmkfqforf0qðrprndv  asdfkmfqperferf

orð sdfkdsafoemff forð sdfkfmsf,rðwem, tøl og adfeoe f dffp4n fodd diffus spsdskjfg
spísskál sdfkdf93n vfodsofsdfs  of df o makrela dsafodfn3fgjgvrfw2i  rekferom3f orð osta ssafrt sdfk


kfs dsf dfkdfie eeo  harpa ff f fkde04  frukt fbblikk fsdifer ew fidfso ognar sleusytur knfdie 
orðsf dfkfie   f03 rosb0f fvvmofmfd dfdfomr f kmsdfof  fksfofmf  ksdfsoen kmsfof kfmifm 

def ekta skrúwa eingin axil og so orð s rann avstav
og sdafkeingf kfiernfnf heimat ldfifjein dsffoes eros und hattakrás kmdifjorkj kmergormfr fvdifke
kumpassandi qukill jill kiskk kvasshor kdiien 

knaf kozz ikiel  sdikdsfie kmfie eymur sadfjkiermf
sdfike fmdfirf dmyrkur fkd dfs fmyrkari sfldkeiomfsfd  kddii døkk fur dfdskfjnio svart
s cwartzen fknsfiernn  fkdsf fiernsehens fkjsnfoi f