JAZZ

                                                     so gott

at hoyra jazz

páskanátt

teir deyðu

tónarnir

rísa upp aftur

úr saxofonini

og eingin órógvar

við telefonini

og coronuni

og eg hugsi um orðið

svøvil

sum fær húkin

at snara

og um ta hørðu lagnu

at enda sum standmynd

í bronzu
 sementi

elle rustfríum stáli

og tað

fúnaða træverkið

har eingin longur situr

og roykir

sína fyrstu og

síðstu sigarett

men man tað ikki vera loyvt

at roykja á himnum 

um jazztónar

verða spældir

tí tónleikarar leggjast støðugt til

í erva
og teir kunnu skjótt møðast av hørputónum

                                      
                                   *