onsdag den 24. oktober 2018
ANDAKT
heimátkomiligur
døgverðapottur
girnast gamla
sleiv meðan
handilstenn
fara upp
at ringla og
ringja sum
fornar klokkur
í kirkju og
tað skvettir
úr skurvutum
dópfunti
á djáknsins
føtur so hann
verður enn meiri
bisparæddur
og bibburnar
gerast kaldar
sum pinnaleysur
ísur
og sálmasongur
svølgist í skeivum
sekundvísandi
stundum har
alt sum nevnist
ævinleiki
hvølpast í
móðurkviði tá
løtan hevur
migið enn eitt
innantómt
offur at lata
teimum sum
einki fata fyrr
enn pottur er
farin á flot í
streymharðum
maga og lov
og tøkk veri
sleivsins megi
sum bæði róður
og ár men trúgvin
er tað karvaða
seglið sum
átufrægir kallar
settu á tá
fráverandi
andin kjálkprýddi
ongan fong
.
.,.
Abonner på:
Kommentarer til indlægget (Atom)
Ingen kommentarer:
Send en kommentar