lippufongdur
sjibbasveinur
øtast yvir
brákummutu
kortbreiðsluna
ið ævmunskur svarthevjil
ger til egnan snjóril
har kryvilin
gerst ídnari enn
hvat skjúrtukvæðið
dittar sær at signa
tí hetta er hvørki
snørlaspunil
ella
átjøkrandi
bøllabreiðking
men kjálkaspjaðing
tá hon heimist innast við
snuddilin
sum lumpmenn ogna sær
við svágring
og kusthøvdahugsili
so djambrarmenska teirra
ábrúkkar innbendilin
tá svíðukálvilin
er sveiðin
og leiðin
Ingen kommentarer:
Send en kommentar