tú sum ikki sæst í mínum ljósi
liggur í einum vetri og tigur
heldur um eina følnaða rósu
tá tú umsíðir reisir teg og sigur
at alt tað tú sær er ikki bara myrkur
tað tú følir er ikki bara kuldi
vilji hugans er altíð góður styrkur
tá eg vermi meg við eini huldu
sum kemur úr einum øðrum heimi
har loyndirnar eru hitakeldur
eg merki tað tá eg aftur sveimi
gjøgnum glærar lygnir og aftur sanni
at hjartað er bert ein lítil eldur
sum tá eg á fyrsta sinni fann teg
*
