UMBERING

Hví blívi eg við at royna at sannføra meg sjálvan um, at mínir landsmenn hava humor? Man tað vera tí, at eg eri so góður við teir? At eg vil hava teir at lætta teirra reyvatunga sinni við látri, so teir eisini kunnu síggja okkurt, sum teir annars ikki kunnu síggja við sínum reyvatungu høvdum? Nei, helst er hetta ynskidreymar hjá mær. Ein hvørvisjón av dreymum um eitt stirðnað fólk. Eg havi kortini, sjálvt um eg ikki altíð hava viljað viðgingið tað,  vitað, at mínir landsmenn- og konur ongantíð hava havt, ella fara at fáa humor. Teir eru turrari  - og harvið turrisligari -  enn 3000 ára gamlar mumiir. Vit kunnu brigslað føroyingum nógv, at summir teirra duga væl at fiska, meðan aðrir duga illa at spæla fótbólt. Og tað sum teir allir duga væl, er at sita í sínum bilum og forargast. Sum skinheilagir eru teir rætt og slætt heimsmeistarar.

Eitt ber so ikki til, og tað er verri enn blasfemi og allar deyðssyndir tilsamans, og tað er at ákæra føroyingar fyri at hava humor. Bara tankin kann gera, at tú fært enn eina fúla hetz uppá nakkan frá Heina Lusk & Co. 

Eg biði um umbering fyri at hava hugsað henda tankan.







.