TANN NÝGGI FLOKKURIN

Tá eg flyti aftur til Havnar fari eg stovna ein nýggjan flokk sum í fyrsta umfari skal stilla upp til kommunuvalið. Einasta endamál hjá flokkinum skal vera at avítróttarsera Havnina. Ítróttin fyllir alt ov nógv í høvuðstaðnum og hon ger bara fólk býttari og býttari og býttari. Býurin er eisini oyðilagdur av øllum møguligum vøllum. Hygg bara at Gundadali, tað er ein stór skomm at síggja sum tað sær út har uppi. Ljótt og smakkleyst við breakdansandi ljósmastrum. Landslagið er lagt í oyði. Fremmandafólk bera tað eisini upp á mál, tá hesin eygnakukkurin kemur fyri sjónina. Stadion í Tórshavn o tú forbarmandi Guð. Allar milliónirnar sum eru spiltar upp á allar fótbóltsvallirnar, ítróttarhallirnar, svimjihøll, rennibreyt. Alt bert til nøkur heilt fá at njóta. Nøkur fá sum droyma um at koma út í heim at tapa eitt heiðurligt úrslit. Ítróttin dálkar ikki bara sjónina, men eisini hoyrnina, tá tú lurtar eftir útvarpinum og hoyrir hesi andsleysu tíðindini um dagsins úrslit á ítróttarvølli. Upp í saman. Aftur og aftur. Vit kunnu spara nógv við at avítróttarisera býin. Men vit kunnu eisini rokna við at brúka nakað av pengum til viðgerðarheim til øll tey sum eru bundin av ítrótti. Hesi sum eru ídnir áskoðarar og fjepparar og sum sjálv aldrin hava dugað til nakra ítrótt. Hesi fólk mugu so viðgerast og læra um eitt meira innihaldsríkt lív. Tey skulu læra at lesa og hugsa. So tey kunnu brúka heilan til annað enn at fylgja við nøkrum sum renna aftaná einum bólti td. Í staðin skal Tjóðleikhús byggjast í Gundadali og trø plantast so dalurin veksur saman við Plantasjuni. Vit fáa eina park sum røkkur niðan á ringvegin og víðari yvir til Svartafoss, niðan á Ternurygg og oman í Hoydalar. Har kunnu havnafólk so læra seg at spáka. Hetta er í høvuðsheitum tað tann nýggi flokkurin fer at arbeiða við í Býráðnum og eg ivist ikki í, at tygum fara at velja flokkin hjá mær.