TANN TRIÐJA STJØRNAN

Tá eg seti niður meg í tokinum og reisi meg upp aftur beinanvegin tí ein sum situr yvir av mær lesur eina krimibók. Og ikki bara eina krimibók, men eina femikrimibók. Tá má eg viðganga at eg ikki egni meg at vera saman við, ella bara í nánd av, einum og hvørjum.

Sama, tá eg komi inn til fólk. Tað fyrsta eg geri, er at hyggja eftir bókunum, um tað yvirhøvur eru nakrar bøkur. Eru ongar, so fái eg tað ringt. Fari at sveitta og skelva og tosa svart. Og eru tað bara krimibøkur og metseljarar, so er næstan líka ringt. Tá finni eg uppá eina umbering, at eg hevði gloymt okkurt heima við hús og eri noyddur at fara í stundini. Ringast er, um eingi yrkingasøvn eru at síggja, tá hugsi eg um at beina fyri mær. Og eg leggi einki í, um fólk ikki hava mínar egnu bøkur, tær lesi ikki uttan at eg skal lesa tær hart upp í onkrum sambandi.

Tað er ikki lætt hjá mær at vera saman við bókaleysum fólki. Eg bæði vanvirði tey og havi samkenslu við teimum. Alt í senn. Tað er ikki gott at vanvirða fólk, so eg haldi meg helst burtur frá fólki. Tað er ikki nøkur góð kensla. Og tað ber heldur ikki til at hava samkenslu við øllum allan dagin langa. Og tað hjálpir ongum at taka synd í teimum.

Herfyri kom eg inn í eina íbúð, har ringt var fáa eyga á nakra bók, men so var kortini ein bók har. Legði ikki merki til hana beinanvegin, tí hon var so stór og tjúkk. Tað var ein kókibók frá Noma. Tiltiknu tveystjørnaðu matstovuni á Norðuraltlantsbryggjuni. Har 32 kokkar standa rundan um ein stóran talerk og flyta nakrar nasakukkar aftur og fram á telerkinum, meðan ein næstan psykopatiskt rópandi meistarakokkur happar undirkokkarnar, tí nasakukkarnir ikki liggja nóg estetiskt á telerkinum. Og fyri at gera tað upp aftur estetiskari, koma aðrir 32 kokkar við einum sýruleggi, sum hundar og kettur hava migið á, at leggja undir liðina á nasakukkunum. Samstundis stendur meistarakokkurin og ýlir og bannar uppi yvir undirkokkunum. Tí hann skal hava tað triðju stjørnuna. Og ein nasakukkarættur kostar fleiri túsund krónur. Og tað er tjúgu ára bíðilisti, um tú ætlar at bíleggja borð á nasakukkastovuni á Norðuratlantsbryggjuni.
Minnist væl tá talan var um at lata henda nýggja norðuratlantiska mentanarstovnin upp á bryggjuni. Helt sjálvur, at tað var frálíkt hugskot, tí Føroyahúsið var ikki nóg gott, eitt nú til framsýningar. Men spell var, tá stovnurin læt upp, tí tá vísti tað seg, at tað er einki frægari enn Føroyahúsið, satt at siga verri. Har er bara eitt rúm sum kann nýtast til framsýningar. Men ikki øll sløg av framsýningum. Restin av húsinum er bara skrivstovur og upp aftur fleiri skrivstovur hjá teimum trimum londunum. Uppi á loftinum er eitt høli til konsertir men tað er heldur ikki verðins besta. Men tað hølið sum nasakukkamatstovan hevur, hevði verið væl egnað til framsýningar. Og uppi yvir nasakukkamatstovuni var eisini eitt høli, men tað hevur nasakukkamatstovan fingið til nasakukkastarvstovu at finna uppá nýggjar nasakukkauppskriftir.

Og hvussu verður so, tá tann triðja stjørnan eisini er komin í hús. Fær so nasakukkamatstovan allan bygningin? Eg haldi at tað hevði verið nógv betri, at tveitt nasakukkarnar út og latið ein pylsu- og shawarmavogn staðið uttan fyri. Tróndur Patursson kundi sniðgivið vognin. Eri vísur í, at so høvdu nógv fleiri fólk komið út á Bryggjuna. Pylsur og shawarma metta eisini nógv betur enn nasakukkar.
Neyvan er tað nøkur grund at leggja aftat, at áður nevnda stóra og tjúkka bók frá
Noma við nasakukkauppskriftum, og sum meistarakokkurin hevði skrivað, fekk meg at venda á hælinum í áðurnevndu íbúð, og eg havi ikki verið inni hjá fólki síðani.