Nátthøvd

háberslurásirnar
víðsnara jarmaragentilin
sum stikkontin bendi
inn undir snældu sína
og síðfrøddi ættarkongin
í skeivoygdari taraskorpu
eins og hina nón
tá hann vaks upp í laks
og sevjudýnan tódnaði
í hálvum hjarta
har lykilin lá
sum gamal svímil
handan fjósdyr
ullamansins