TRIÐJA ÚTGÁVA

Per átti - sum sagt - ein hund sum æt Snar. Eitt kvøldið fóru Per og Snar á møti. Teimum dámdu so væl at hoyra vitnisburð og at syngja "Siglir tú lívsins." So fór ein prædikantur upp til mikrofonina og bað øll ið inni vóru - og sum hildu seg vera frelst - rætta hondina upp. Tað gjørdi tey flestu. Tó ikki Per. Men Snar rætti labban upp. Per gjørdist í øðini og rópti at tey høvdu heilavaskað sín Snar. Síðani varð Per tveittur út. Og Per situr enn einsamallur í Steinatúni og grætur um tá hann misti hund sín Snar.




-