GINGLUMENTAN KRINGVARPSINS

Sjálvt um fleiri góð orð vóru søgd um manglandi estetikk hjá vinnulívinum, so haldi eg ikki at eitt slíkt innslag absolutt skal vera í teirri einastu mentanrsendingini. Gunnar Hoydal og ein ella annar professari, sum eg ikki kenni og sum ljóðaði eitt sindur fullur, søgdu ymiskt skilagott og stjórin hjá gøtuolegarkunum  ljóðaði eisini sum um hann var vaknaður. Annars var so gott sum alt tilfarið í sendingini tað reina amatørfjas, skúlakomediir osfr. Tað varð ikki kavað serliga djúpt og øll innsløgini kundu eins væl verið í Góðan Morgun Føroyar, ella í tíðindasendingini.

Í minsta lagi hevði eg væntað at nýggja uppheingingin (sikkin eitt orð) í Listasavni Føroya varð ummæld. Sum eg skilji á lagnum hevur nútíðarlistin ikki fingið nógv pláss frá leiðara savnsins. Kanska ikki so løgið, tá renæssancan er hansara speciali. Leiðarin sæst ikki til týdningarmiklar framsýningar í høvuðstaðnum, so áhugin fyri føroyskari nútíðarlist hevur maðurin rætt og slætt ikki. Tað er mær ein gáta, hví hasin maðurin er settur, tí mær vitandi hava vit eingi renæssanculistafólk havt í Føroyum. Ein so arrogantan og líkasælan leiðara av Listasavninum hava vit ikki brúk fyri.

Men hetta er eitt evni í ginglumaðurin Gunnar kundi tikið upp í In mente. Eitt veruligt álvarsmál at viðgera inn ímillum ginglurnar.