oman í
tann svarta býin
og síðani
tann grøna
og vit bíða eftir
at regnið
og spøkilsini
skulu koma
við teimum
niðurtiknu húsunum
vit leingjast so illa eftir
tá vit aftur eru børn
sum turka snorið
upp í ermuna
og samla upp á
glansbíløt
og lúsingar
í skúlanum
@
Ingen kommentarer:
Send en kommentar