KUNNGERÐ

kalla havið
okkurt annað

endurnýggja
tínar røtur

grava tínar forfedrar- og møður upp
lær tey tey nýggjastu orðini
og at brúka tráðleysa mús
tá tey fara at leita eftir sínum eftirkomarum

sig við skýggini 
at tey skulu fáa hendurnar upp úr lummunum
og oysa á okkum so vit vakna í eini aðrari verð
har vit veruliga halda at vit eru tað vit ikki eru

bið børnini blíva vaksin
áðrenn sólin rísur

ger súpan av glasinum sum ikki vil fyllast

spáa eina góða lygn at ugga okkum við

lat moldina sleppa í læru sum skundverður

koyr kettu og hund í skúla
so vit fáa meir fyri skattapengarnar

stjørnurnar mugu fegin blunka eitt sindur meir
so vit fata at tær skilja okkum

mánin kann eisini gerast fullari
so eingin droymir um tómleika

og tey sum eta døgurða skulu eta morgunmat
og tey sum eta morgunmat skulu eta nátturða
og tey sum eta nátturða skulu hungra

soleiðis fer skriftin at síggja út
beint áðrenn boðskapararnir hava etið alt














.