TÁ PROFETARNIR PRUMPA SÍTT ÓTTAFULLA GASS

Havi gloymt at skriva her seinastu dagarnar. Men eitt kann eg fortelja tykkum: verðins endi verður ikki enn á sinni. Trúgvið ikki dómadagsprædikantum, um teir so eisini kalla seg politikarar, samskiftisráðgevarar, journalistar, makrelmafiosos, prestar, generalar, bankastjórar, cand merc pul (serliga ikki teimum) og øðrum slíkum gerandisligum slevarum, tí teir fáa pengar fyri at sáða ótta í vanligt fólk, og teir vilja hava enn meira pengar fyri at sáða upp aftur meira ótta í upp aftur meira vanligt fólk. Setið heldur ein góðan cowboyfilm á enn at hyggja eftir tíðindunum. Leggið merkis til at filmurin er nærri veruleikanum enn tíðindini(serliga um ein politiskur viðmerkjari er til staðar sum roynir at skera einki út í papp). Sløkkið útvarpslurtini og tveitið tey á køstin. Lesið túsund yrkingar og farið út og brølið eftir fjøllunum, so tey koma rennandi eftir tykkum tá tit sova.