TÚRUR

veit ikki hví
eg so ofta
koyri runt
í kvøldarmyrkrinum
í havnargøtum
tá eg sovi
havi einki koyrikort
gloymi at tendra lyktirnar
men tað gongur væl
at koyra og koyra
líka til eg seti bilin frá mær
á onkrum tilvildarligum stað
og fari so til gongu
heim til ongastaðni
har eg vakni aftur
langt burturi frá øllum






















.