MINNINGARORÐ AV HIMNUM

fyrst varð lakkið á mær skøvað

og so varð onnur forhurðin buklað

og síðani vórðu bæði síðuspeglini brotin av mær

so eg ikki kundi bakkast fyrimyndarliga

og so vórðu setrini skrødd úr mær

og kukkað varð á mín dúrk

áðrenn dekkini vórðu skorin upp

men tá motorurin varð tikin úr mær

fór mín pínda sál til himmals

og har eri eg enn

heima hjá Faðirinum

sum nú hevur gjørt meg til eitt heilagt akfar

og Hann hevur blást sín heilaga anda í motorin

so eg kann koyra í ævir allar

og eingin annarnýtist at koyra meg

tí tað geri eg sjálvur

við sálmaljómandi bremsum

og tá eg spidi meg upp

kemur eingin dálkandi roykur úr útstoytinum

men hørputónar og einglasongur 

og bert Hann veit

hvør ið oyðilegði meg á foldum

og hvørja revsing tann skal fáa

fyri slíkt hjartaloysi

og at onga virðing hava

fyri okkum ævinligu









.